XXXIV niedziela zwykła "C" - 23.11.2025.  CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA. 

ROK ŚWIĘTY - "Jesteśmy pielgrzymami nadziei"

Można czasem spotkać osoby, których irytuje Syn Boży umierający na krzyżu – słaby i upokorzony. Zdają się wołać razem z członkami Wysokiej Rady i żołnierzami, którzy drwili z Jezusa: „Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie” (Łk 23,37). Jeden z przestępców ukrzyżowanych z Jezusem przyłączył się do szyderstw i pogardy: „Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas!” (Łk 23,39). Wszyscy oni nie rozumieli, że Jezus nie ma zamiaru ratować siebie, gdyż przyszedł na świat, aby wybawić ludzi od ich grzechów (por. Mt 1,21).

Nad głową Ukrzyżowanego zawieszono napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: „TO JEST KRÓL ŻYDOWSKI” (Łk 23,38). W Ewangelii Jana (J 19,21) czytamy, że żydowscy przywódcy religijni sprzeciwiali się temu tytułowi. Uważali go za niewłaściwy, ponieważ nie wierzyli, że Jezus jest ich Królem. Uważali również, że wszystko to poniża ich samych; miałoby to bowiem znaczyć, że Rzym ma władzę upokarzać i torturować nawet „króla żydowskiego”. Piłat jednak nie chciał tego zmienić i poproszony o usunięcie napisu, odpowiedział: „Co napisałem, to napisałem” (J 19,22). Wtedy też to, co miało być aktem oskarżenia, stało się aktem intronizacyjnym.

Krzyż Jezusa jest Jego królewskim tronem i bramą prowadzącą do Jego królestwa. Podczas gdy Pan na krzyżu wydaje się nieodróżnialny od dwóch złoczyńców, jeden z nich, świadomy własnych grzechów, otwiera się na prawdę, wzbudza w sobie wiarę i prosi „Króla żydowskiego”: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa” (Łk 23,42). Wtedy tak zwany „dobry łotr” natychmiast otrzymuje przebaczenie i radość wejścia do królestwa niebieskiego: „Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju” (Łk 23,43).